 Bu ifadeni doğru işletdim mi bilmirem, amma gülen polislerimize de nadir de olsa rast gelmek mümkündür. Hele bir neçe il evvel elimde bilet Tofiq Behramov adına stadiona gederken, turniketlerden keçen uşaqları, böyükleri polisler heç uf da demeden harasına geldi vururdu. Başa düşmek olmurdu ki, biz hara gelmişik? Elimizdeki bileti gösterib yalvar-yapış ettik ki, bizi de "vurmasınlar". Neyse biletimize baxan polis, üzümüze baxıb bize acıqlandı, elimdeki çantaya baxdı gördü "dişe batan" bir şey yoxdu, üreyi gözmedi, gederken de istedi bir tepik vursun dostuma. Stadionun hendeverinde ise bizi "xüsusi deste" qarşıladı. Onlar silahlanmışdı. Düşündüm ki, yeqin ele bura gelenleri yığıb Qarabağa aparacaqlar. . Ellerini soxmadıqları yer qalmadı. Elacları olsa "Röntgen"den de keçirerdiler. Bir teher "rüşvetle" aldığımız 18. sektorun yanına çatdıq ordan, insanlar sürü şeklinde içeriye axın edirdi. Bastırıq yaradanları ise polis qamçılayırdı.
Üzerinden iller keçdi, ve Bakıda olduğum üçün fürseti deyerlendirib, Azerbaycan - Lixteynşteyin oyununa özüme ve dostlarıma bilet aldım. Oyun baresinde çox danışılıb, yazılıb, men susmaq isteyirem. Bu defe yene 18. sektor. Uğur getirer deye düşündüm. Neyse stadiyonun yanındakı topluluğu görende biraz gözüm qorxdu açıqcası. Düşündüm yene deyesen, göyerdecekler bir yerimizi. Turniketlerin üzerinden atlananlar at kimi, siçovul kimi divardan çıxanlar, ilan kimi sürünenleri görende dedim ele deyesen oyuna bileti biz almışıq sadece. Vur polis "emi" vur göyert her yerini, bu millete bu da azdır. Elimizde biletlerimiz, uzun ve çetin yolları artıq arxada qoymuşuq. 18. sektorun yanında "gülen polis" bizi qarşıladı. Az qaldı üzümüzden öpsün ki, bes men sizi gözdeyirdim harda qalmısınız deye. Dedi xoş gelmişsiniz biletlerinize baxım. Biz biletleri gösterdik bir-birimizin üzüne baxırıq. Aaa dedim Şakir Polis güldü!!! Şok olmuşduq sanki. Gülen polis deye hele mahnı da qoşduq. Stadiona girdik köhne hamam, köhne tas! Minlerle Azerbaycan "kişi"si arasında, qadın qız görünen kimi millet, futbola yox onlara baxır, min cüre söz deyirdi: "Qadının ne işi var ey stadionda axı". Bura Azerbaycandır, qadın evde erinin ayağını yusun, yemeyini bişirsin, kişisi de gündüz gece üzüne söysün. Neyse gülen polisi gözüm axtardı, amma tapa bilmedi... Ukraynanın daxili işlər naziri bu ölkə polisinin intellekt səviyyəsinin aşağı olmasını əsas gətirərək inzibati tədbirlərə əl atmaq məcburiyyətində qalıb. Nazir dünya ədəbiyyatına məxsus 100 cildi əhatə edən əsərlər seçilməsi üçün göstəriş verib və polisin həmin əsərləri məcburi qaydada oxuması üçün sərəncam imzalayıb. Ukraynada hesab edirlər ki, bu addımla polisin dünyagörüşünü və intellekt səviyyəsini artırmağa nail olacaqlar. Eh bu xeberden sonra düşündüm ki, bizim polis, neinki Dünya Edebiyyatı, heç Cəlil Məmmədquluzadəni, Mirzə Ələkbər Sabiri'den de xeberi yoxdu. Oxusalar yaxşıdır. Qoy "Danabaş kəndinin əhvalatları"ndan başlasınlar. Özlərini tanısınlar, hansı millətə mənsub olduqlarını bilsinlər. Ondan sonra əllərinə nə keçsə, oxuya bilərlər. Lap Drayzerə, Dostoyevskiyə də baş vurmaları mümkündür".
Source: http://newhomosapiens.blogspot.com/2008/09/gln-polis.html |
Copyright MyCorp © 2024
