Saatlar kecmir… Saniyeleri sayiram.. Ele bil omurluk ceza almis bir dustagam..Etdiklerimin cezasi agirdi bilirem.  Usyan ede bilmerem..  Heyati sevmedim hec zaman.. Yasami sevmedim… Icimdeki cosqu dunyalara sigmasa da o cosqunu qelbime heps etdim.  Sevinmeyi, gulmeyi qadagan etmisdim ozume. Amma aldigim ceza agir oldu..Indi heyatda qalmag , yasamag ucun mubarize apariram.  Heyatin , yasamin nece deyerli oldugunu  ve her ne olur sa olsun heyati gunahlandirmaga  hakkim olmadigini yalniz indi anlayiram..

   Her acilan gun yeni pencere acirmis heyata. Yeni umidler verirmis insana. Geceler  her kesi bir araya toplayib isti evinde, ailenle birge televizor qarsisinda oturub maragli filmler seyr etmek ucun qaranlig salirmis goy uzune.. Şeherin ses kuyu, masinlarin siqnali, hovselesiz avtobus soferleri, insani ozunden cixaran tixac, is, gunun yorgunlugu, insana cixilmaz gelen problemler.. her sey.. her sey gozeldi heyatda.. .. Sevinciyle, kederiyle sirindi bu heyat.. Yasamag, yasatmag, varliginla kimese bir anlig gulus ya da sevinc bexs etmek nece de gozeldi.. Deymezmi bunun ucun yasamaga?

  Bunu anlamag ucun belke de cox gecikmisem.. Amma heyatda her sey beledi.. İtirmekle uz uze qaldigda anlayirig itirdiklerimizin deyerini.. Gozlerimiz mohurlu olur sanki.. Gormuruk, esitmirik, anlamirig.. Amma derk edende gec olur bezen… Savasirig, cirpinirig, geri qaytarmag istiyirik  zamani, heyati. Sozler veririk  sonsuz,  bir de bele etmeyecem, her seyin qedrini bilecem deye.

   Sonraki pesmancilig fayda verirmi bilmirem.  Bunu zaman gosterecek mene. Amma kes ke fayda verse de, heyata bagliligimi, sevgimi gostere bilsem. Cox haksizlig etdim heyata. Bunun bedelini odeyirem indi.. Amma bu ceza menim ucun cox agir oldu..

  Gucsuzem, zeifem, gunden gune eriyib yox oldugumu hiss eliyirem. Amma bedenimin taqeti olmasa da savasmaga, ruhum , qelbim teslim olmur..

  Bir terefden onsuzda gec tez bu heyatdan gedecem. “Niye bele mubariza apariram? Neye lazim axi bu?“ deye dusunurem. Cavabi klassik ola biler  “Yarim qalan islerim var“ ya da “Heyatda hele hec ne gormemisem..“

  Amma yox! Menim cavabim bu deyil. Men yasamag xatirine yasamag istemirem. Men mubariza aparib heyata, yaxinlarima  gucsuz ve aciz olmadigimi isbat etmek istiyirem. Nece ki Ali mektebe hazirlasdigim vaxt gire bilmeyeceyime emin idiler indi de mene inanmirlar.. Amma men qebul oldum ve qirmizi diplomla da bitirdim.. Onlara yanldiglarini isbat etdim.. Yene edecem..

  Dostlarimin, meni sevenlerin yanina qayitma istiyirem.  Axi onlar esl Ainkani hec tanimirlar. Erkoyun, cilgin, her zaman gulen, heyati seven, insanlari seven halimi hec gormediler..

  Evvelki Ainka olacam Bunun ucun mubarize apariram ve qalib gelecem.Gelecem ve bu yazimi QERIBLERLE paylasacam. Mene destek olan, yolumu gozleyen dostlarimla..  Aglimdasiz her an. Ikinci evim oldu menim bu forum. Son vaxtlar aci sirin gunlerimi paylasdigim mekan. Sizden aldigim istilik mene her zaman ruh verdi. Tek dostlarim sizlersiz heyatda.. Ne yaxsi ki varsiz ve ne yaxsi ki hele de men varam.. :)