2009-08-19
Ayrıldıq, bura qedermiş yolumuz.indi suya yazilan bir yazı kimi unut meni.unut adımı…Biz bu sevgini yalan yanlış yaşadıq,tələm tələsik.ne tez açmadan soldurduq çiçəklərimizi.Yadindadi ilk görüşdə verdiyim çiçeyi saxlayırdın, bəlkə hələ də saxlayırsan o gündıliyinin vərəqləri arasında. Nə mənası var ama.Qəlbimizdəki gülləri açmadan soldurdun. Indi qəlbim səhra kimi bomboş,yox yox boş deyil.kədərlə, mutsuzluqla,yalnızlıqla dolu.ele bir kədər ki,sığmır ürəyimə.Nə də yalnızlıq sığmır artıq heç yana.Gecə qaranlıq çöllərə belə.Bu sevgidən qalan bumu?oxuduğum hər şer,dinlədiyim hər mahnı haykiraraq səni istəyir mənə iradəmə acıq verirmiş kimi,ama son nəfəsini də verdi bu sevgimiz.heç ümid bele qalmadı bir işartı kimi,yaşamayıma yeterdi belke.Ne peşmanlıqların faydası var,nə də…başından bəri başlamayaydım deyə də bilmirəm yenə olsa yenə düşünmədən edərdim çünki.seni xatırlamaq belə istəməm.Sən nifrətimə belə layiq deyildin.ama men sene sevgi verdim.Bu sevgi deyildi sadəcə bir könül əyləncəsi idi desəmdə yetməyir bu təsəlli mənə.Unutdum artıq,xət çəkdim üstündən desəm də özümə söz keçirə bilmirəm.Hər dəfə yürüdüyün yollardan keçərkən gözüm nə isə arayır,nə isə axtarır.Yetər artıq desəmdə… Nə ürəklə sevmişim səni… [color=blue][size=13] |