İlk Görüşde "vurulmaq"

İlk qarşı-qarşıya inkişaf et, ilk baxış, ilk dəqiqələr... Birini ya bəyənər ya da daha incəsinə enməyi istəmədən dərhal yanından uzaqlaşarıq... Niyə belə davranarıq, bizi təsir edən nədir, ilk təəssürat niyə bu qədər əhəmiyyətlidir?

"(+ / -) elektrik" dirmi, "qan qaynaması, qaynamaması" dırmı, bəzilərinə görə "əvvəlki həyat ya da qədər" dirmi, nədir?

Yeni tanış olduğumuz birində bizi təsir edən, onu daha yaxından tanıma istəyi oyandıran şeylər baxın nələr:

Gözəllik bu qərarda ən əhəmiyyətli yerə sahib. İç gözəlliyini ilk fikirdə anlaya bilməyəcəyimizə görə, təbii ki xarici gözəllik (öz normalarımıza görə olan şəkildə) bizim üçün əhəmiyyətli.

Baxımlı və təmiz bir insan hər vaxt təsir edicidir.

Gedişindən, bədənini istifadə formasına qədər özünə aid bir tərz yaratmış insanlar hər vaxt yaxşı bir təsir buraxarlar.

Bəzi insanlar baxışlarıyla sanki içimizi əridərlər. Özünə güvənən, nə istədiyini bilən baxışlara söykənmək heç də asan deyil.

Bir düşünün; son dərəcə cazibədar, xoş görünən bir kişi yanına gəlir və pişik miyoldaması kimi səslər çıxararaq sizə bir şeylər izah edir, nə hiss edərsiniz? "Danışmasa kim bilər nə yaxşı edər" deməzsinizmi? Ya da yaraşıqlı olmayan amma təsir edici bir səsə sahib kişilə bu pişik səsli arasında bir seçki etməniz gərəksə, məntiqiniz (!) yaraşıqlı olmayanı seçmənizi pıçıldamazmı?

Təbii ki pis iy verən birini kimsə istəməz. Bunu hər hansı başqa bir şeylə müqayisə etməyə gərək belə yox.

Bu bizim öz komplekslərimizlə əlaqədardır, yoxsa nə əhəmiyyəti var adamın ətrafının.

Eee, bütün bunlar tamam da sıra tamamlanmadan adamın bütününü heç cür görəməyik... Hamı/həmişə "arxası sabah" kimi... "Eşq atəşi" deyilən şey sanıldığı üzrə o qədər də asan parlamır. Amma ilk 30 saniyədə ya da 10 dəqiqədə bu qədəri yaşanır.