Adı Məsumdur. Pakistanın Lahur kəndində kasıb bir dul qadının oğludur. Atası qəbilələr arasında olan bir atışmada ölmüşdür. Uşaq tək gözlü doğmuşdur. Anası bunu doğduqdan sonra bunu gizlətmiş və heç kimə göstərməmişdir. Qorxunc üzünə görə hər bayıra çıxışında qadın libası ilə üzünü örtərək çölə çıxardırdı.
Uşaq böyüdü. Adı Məsum olan uşaqdakı zəka nəzərə çarpınca onu bir cadugər götürüb böyütdü. Sonra cin və şeytanlarla olan elm ilə məşğul oldu. O qədər məhşur oldu ki, bütün Pakistanda adı yayıldı. Bir çox sağalmayan xəstəlikləri sağaltdı. Və çox inanılmaz sehrlər etdi. Təhsilini qurtardıqdan sonra üzünü açdı ortaya çıxdı. Millət qorxmağa başladı. Bir çox inanılmaz şeylər etdi. Bunlardan bir neçəsi:

1. Əlini atəşə atır əli yanmır.
2. Daş və şüşə yeyir.
3. Dəniz suyundan içir.
4. Əlini hər hansısa cansıza işarət etdisə, o cansız yanına gəlir və cansız hərəkət edir.
5. Torpaqdan qızıl düzəldir.

Qorumasına isə bir pişik baxır. Məşhur olduqda dövlət bunu tutur və türməyə atır. Amma onu yaxaladıqdan sonra qəribə hadisələr baş verir. Türmədəki bütün polislər qorxudan nə edəcəklərini bilmir. Çünki, qapıları üzünə bağlasalar da qapılar öz-özünə açılır. Ən axırda dövlət çarəsizlikdən onu sərbəst buraxır.
Dövlət də din adamlarından yardım istəyir. Amma heç kim buna qarşı heç nə etmir. Ən sonunda dövlət bunu öldürməyə qərar verir. Amma heç bir güllə ona dəymir.
Dövlət alimlərdən kömək istəyəndə, bir alim hədislərə baxaraq onun Dəccal olduğunu açıqlayır və bir ara sonra yoxa çıxacağı və horasana gedib ordan çıxacağını açıqlayır. Amma digər alimlər bu Dəccal deyil. Böyük bir sehrbazdır deyir. Bu alimlər gedib yaxaladıqdan sonra onun sehrini dayandıracaqlarını deyirlər. Sabahsı gün onun evinə hücum edirlər. Olan olur və Məsum yoxa çıxır. Hara getdiyini kimsə bilmir və Pakistandakı alimlər onun Dəccal ola biləcəyini deyir. Və bu onun son çıxışı deyil. O, yenidən horsandan çıxacaq. İndiki son çıxışı deyil deyirlər. (yenə də Allah bilər).